Tu Me Manques – Bende Eksiksin

Stok Kodu:
9786052691724
Boyut:
135-195-0
Sayfa Sayısı:
216
Basım Yeri:
İstanbul
Baskı:
1
Basım Tarihi:
2021-06-02
Kapak Türü:
Karton
Kağıt Türü:
Kitap Kağıdı
Dili:
Türkçe
125,00
9786052691724
702141
Tu Me Manques – Bende Eksiksin
Tu Me Manques – Bende Eksiksin
125.00

Fransızcada 'özledim' diye bir kelime yoktu. İşte bunun yerine kullanılıyordu "Tu me manques." Bende eksiksin dedikten sonra özledim demenin anlamı var mıydı zaten? Peki ya yanındayken bile özlemek, yanındayken bile eksik hissetmek? Varın uzaklığını siz düşünün... Ben kaybetmiştim. Belki de kaybetmek için savaşmıştım. Çünkü bazı kahramanlar kaybetmek için savaşırdı. Doğuştan mağlup olan kahramanlardı bunlar. Ana rahminden kovuldukları gibi kovulurlardı tüm dünyadan. Ne zaman bir şeyi sevseler o ellerinden alınırdı. Belki de bu kahramanlar hiç sevilmemiş ama sevmesini bilmiş; hem de çok güzel bilmiş kahramanlardı. Sadece bir müddet sevildiklerine inandırılmışlardı. Yok yok bu ihtimal ilkinden daha da yıkıcıydı. Belki de nazarım değiyordu tüm sevdiklerime, gözümden bile sakınarak sevdiğim için. Ben kaybetmiştim; etten ayrılmayan tırnağım gibi, dilimden düşürmediğim duam gibi, yolum gibi, inancım gibi, umudum gibi, elim kolum gibi bir şeyi kaybetmiştim. Acısı geçse bile yokluğu geçer miydi hiç? Geçmiyordu. Üstelik kimseye anlatılmıyordu. Üstelik kimse anlamıyordu.

Fransızcada 'özledim' diye bir kelime yoktu. İşte bunun yerine kullanılıyordu "Tu me manques." Bende eksiksin dedikten sonra özledim demenin anlamı var mıydı zaten? Peki ya yanındayken bile özlemek, yanındayken bile eksik hissetmek? Varın uzaklığını siz düşünün... Ben kaybetmiştim. Belki de kaybetmek için savaşmıştım. Çünkü bazı kahramanlar kaybetmek için savaşırdı. Doğuştan mağlup olan kahramanlardı bunlar. Ana rahminden kovuldukları gibi kovulurlardı tüm dünyadan. Ne zaman bir şeyi sevseler o ellerinden alınırdı. Belki de bu kahramanlar hiç sevilmemiş ama sevmesini bilmiş; hem de çok güzel bilmiş kahramanlardı. Sadece bir müddet sevildiklerine inandırılmışlardı. Yok yok bu ihtimal ilkinden daha da yıkıcıydı. Belki de nazarım değiyordu tüm sevdiklerime, gözümden bile sakınarak sevdiğim için. Ben kaybetmiştim; etten ayrılmayan tırnağım gibi, dilimden düşürmediğim duam gibi, yolum gibi, inancım gibi, umudum gibi, elim kolum gibi bir şeyi kaybetmiştim. Acısı geçse bile yokluğu geçer miydi hiç? Geçmiyordu. Üstelik kimseye anlatılmıyordu. Üstelik kimse anlamıyordu.

Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.
Kapat